‘In Eritrea geven wij geen hand, wij lopen gewoon naar elkaar toe en praten meteen’

Bepaalde Nederlandse gebruiken zijn niet voor iedereen gebruikelijk, hier bewust van zijn is dan ook een belangrijk onderdeel van de training. ‘In Eritrea geven wij geen hand, wij lopen gewoon naar elkaar toe en praten meteen’ – gaf een jongere aan tijdens zijn presentatie, hij vindt het soms lastig om de mensen hier te ‘lezen’ – ‘iedereen heeft hier een eigen manier van groeten en communiceren’.

Hoewel sommige jongeren al een flink eind op weg zijn in het beheersen van de Nederlandse taal, vinden zij het spannend om in het Nederlands te praten. De training Softskills springt hier op in door de jongeren in hun eigen omgeving te laten presenteren in het Nederlands, blijkt dit toch wat lastig dan is er een tolk bij om de jongeren te ondersteunen.

‘ik stel mijn vragen nu aan iemand met een open gezicht’

Een jonge statushouder geeft, via de tolk, aan dat zij nu de houding/ reactie van anderen beter kan inschatten door naar iemand zijn ogen te kijken; ze voelt zich nu zekerder wanneer zij iemand aanspreekt. ‘Ik stel mijn vragen nu aan iemand met een open gezicht’ dit pakt vaak goed uit.

‘Er is hier meer een soort van individuele samenleving’

In veel landen is het heel gebruikelijk om tijdens de alledaagse gesprekken over het geloof te praten. De korte oppervlakkige ‘mooi weer hé?’ Gespekken worden dan ook als vreemd gezien. Een jongere merkt op dat mensen hier veel met andere onderwerpen bezig zijn; meer zelfgericht. ‘Er is hier meer een soort van individuele samenleving’ iedereen oogt erg zelfstandig en lijkt ook zijn eigen verantwoordelijkheden te nemen.

‘Ik houd nu meer van contact met mensen’

Het is duidelijk dat de jongeren veel geleerd hebben van de training, voor sommige jongeren zijn ‘dingen’ nu echt anders; zo gaf een jongedame aan nu meer te houden van contact met mensen, dit vermeed zij voor deze training liever. Fijn dit – Zeker zijn van jouw kunnen door het volgen van een training!

‘Wat wil ik?’

Het bewuster zijn van eigen kunnen zorgt ervoor dat je ook gerichter naar de toekomst kan kijken; wat wil ik? Was dan ook de laatste vraag die de jongeren tijdens de presentatie onder woorden mochten brengen. Vrijwel alle jongeren dachten bij de presentatie meteen aan een fijne baan. Timmerman, monteur en kapper kwamen met stipt op één, twee en drie.

Na een applaus voor alle inzet en presentaties zag je de opluchting en trots op de gezichten van de jongeren met mooi certificaat als gevolg!

Zo zie je maar weer; leren loont!